3 ŞUBAT 2002 PAZAR: Sabah kapı sesleri duydum. Ayrıca 1998’den beri biriktirdiğim yeniden dönüşüm için kağıtların torbası (öyle bir dedim ki, sanki 98’den beri henüz hiçbirini vermemişim de dağlar kadar olmuş gibi oldu. Bu torba 1-2 haftalık…) sesler çıkartıyordu. Kapı mı vuruyordu, düşüyor muydu bilmiyorum ama umurumda değildi. Uykuma devam etmek zorundaydım. 12’lerde Nebahat Teyze aradı. Merkezi Afyon olan 6.00 şiddetinde bir deprem olduğunu ve ölülerin olduğunu söyledi. Çok şaşırdık. “Aaa, ben sabah kapı ve torba sesleri duydum ama takmadım” deyince onlar da kapı sesi duyduklarını anımsadılar. Demek depremdendi o sesler… Hepimiz birbirimizin yaptığını sanmışız. Tam da Aykut Barka’nın cenazesinin olduğu gün… Aykut Barka dedim de aklıma geldi. Rüyamda onun hocam olduğunu ve ölünce yerine ikiz kardeşinin geldiğini ve ders vermeye başladığını görmüştüm. Tesadüfe bakın ki, öğrencileri ikiz kardeşine “Siz hocamıza benziyorsunuz. Ara sıra gelin, özlem giderelim” demişler. Neyse, bugün Barış günü… 3 Şubat 1999’da benim de gittiğim Barış Manço cenazesinin yıl dönümü yani… O yüzden Türkiye’nin sevilen sanatçıları bir araya gelip “Yüreğimdeki Barış Şarkıları” adlı bir konser vereceklerdi. Ben de bu konsere gideceğim için çok heyecanlıydım.
Mydonose Showland’de kapıların açılmasını çok bekledik. Saat 7 buçuk olduğunda alacaklarını söylüyorlardı fakat kaç dakika geçmesine rağmen hala prova sesleri duyuluyordu. Sonunda koltuklarımıza kurulabilmiştik. Fakat konser zamanından sonra başladı. İlk önce Ayna çıktı. Söyledikleri şarkı tabii ki “Aynalı Kemer”di. “Karakolda Ayna Var”, “Dön Bak Ayna’ya” gibi aynalı şarkılardan sonra seçtikleri Barış Manço şarkısının bu olması tesadüf değildi. Onların yerinde olsam “Ayna, ayna, söyle bana” diye bir şarkı yapardım. Onları daha önce Fatih Üniversitesi’nde izlemiştim.
Ali Kırca “Güle Güle Oğlum”u söyledi. Sonunda “Çökertmeden” türküsünden farklı bir şarkı söyledi. Bu ünlü spikerimizi daha önceden Galatasaray tribününde görmüştüm. Sunucular Halit Kıvanç (bir keresinde aynı lokantada yemek yemiştik), Şebnem Dönmez (“Uçur Beni”yi sunarken görmüştüm Galleria’da…) ve “Ruhsar”, “Kahpe Bizans” gibi dizi ve filmlerin oyuncusu Cem Davran’dı. Çıktıkları sırayı karıştıracağım için artık aklıma ilk geleni yazmaya başlıyorum. Kurtalan Ekspres üyeleri “Gibi Gibi”yi söylediler. Bahadır Akkuzu vokalistti. Ahmet Güvenç ve aynı zamanda Egoist üyesi olan Eser Taşkıran da vardı. Aslında gözler Özlem Yüksek, Ufuk Yıldırım gibilerini aradı ama onlar yoktular. Herkese plaket sunuyorlardı; onlara İzzet Öz verdi özel olarak… Cahit Berkay “Rüya”yı çaldı enstrümanıyla… Düzenleme yapan kişinin adı olarak “Cahit Berkay” demişlerdi ama çaldığı şarkının sonunda “Ben şarkıyı söylemedim, çaldım. Ayrıca düzenleme bana ait değil” gibi bir şey dedi.
Yıllar evvel Bilge Kağan Koleji’nde gördüğüm ve bir zamanlar fanatiği olduğum Kenan Doğulu “Dönence”yi yorumladı. Çok beğendim. Hatta şunu söyleyebilirim, Ozan Doğulu’nun yaptığı bu düzenleme bana göre en radikal olanı… Fakat diğer düzenlemeleri de çok beğendim. Örneğin hep sahnede izlemek istediğim Sertab Erener’in Demir Demirkan düzenlemeli “Dağlar Dağlar” versiyonu… O güzel sesiyle salonu inletti. Sadece Muazzez Ersoy’un “Can Bedenden Çıkmayınca” ve Mahsun Kırmızıgül’ün “Ben Bilirim” versiyonlarını beğenmedim. Sesleriyle güzelim Barış Manço şarkılarını mahvederlerken tüylerim diken diken oldu. Ben onların konserin defoları olduğunu e-mail’le Doğukan’a da açıkça belirtmiştim. Zaten arabesk ve Türk Sanat Müziği sevmem, biliyorsunuz. Fakat Yavuz Bingöl’ün “Kol Düğmeleri”ni beğendim. Çok güzel sesi var adamın Allah için… Ki ben türkü de dinlemem… Ama sevdiğim şeyler çıkabiliyor.
Teoman sahneye çıktığında salon inledi. Tabii hepsinde inliyordu ama Teoman çıkınca herkes ayaklarını vurmaya başladı ve “Huuuu!” diye bağırmaya başladı. İlk önce deprem oluyor sandım. Sonra bir Teoman’cı sayıldığımdan ben de katıldım bu olaya… Daha önce Şebnem Ferah’la Bostancı Gösteri Merkezi’nde ve Fatih Üniversitesi’nde izlediğim Teoman’a nazar değmiş olacak ki teknik ses bozukluğu oldu. O yüzden müziksiz söyledi ve herkes bir arada söyleyince unutulmaz bir an yaşandı. “Bir daha, bir daha, bir daha…” diye tezahürat yapıldı.
Uğur Yücel’le Bostancı Gösteri Merkezi’nde gördüğüm ve konserini izlediğim Türkiye’nin gelmiş geçmiş en iyi kadın sanatçısı Sezen Aksu “Sakız Hanım ile Mahur Bey”i yorumladı. Tabii nasıl yorumladığını tahmin ediyorsunuzdur. Gerçi albüm çıkacak ama konser atmosferinde bizi başka yerlere götürdü o eşsiz sesiyle… Zaten Barış Manço bu alemin kralı, Sezen Aksu’ysa kraliçesi… Sertab Erener “Bazı isimler vardır” diye bir şey tarif etti ve “Barış Manço da onlardan biri” demişti. Ben de “Sezen Aksu da onlardan biri” diyorum ve “Umarım ben de öyle olurum” diyen Sertab Erener’e bir mesaj yolluyorum. Şüphesiz olacaksın. İşte onlardan biri olan Zerrin Özer finali yapmıştı. “Unutamadım”ı öyle güzel söyledi ki bir daha istendi.
Başka kim vardı ya? He, evet! Haluk Levent vardı mesela… Kaç kere konserine gitmek istemiştik ama kısmet bir şarkılık da olsa bugüneymiş. Tam konserlik bir Barış Manço bestesi olan “Yine Yol Göründü Gurbete”yi söyledi. Aslında Hülya Avşar “Söyle Zalim Sultan”ı ve Nilüfer “Gülpembe”yi söyleyecekti ama işleri varmış. Hülya Avşar umurumda değil, tenis maçını yapabilir ama Nilüfer’i çok izlemek istiyordum. Bu konsere gitmemi kamçılayan en önemli nedenlerden birisi Nilüfer’di. Keşke gelseymiş. Barış Manço Derneği Başkanı konuşma yaptıktan sonra sunucular Nilüfer ve Hülya Avşar’ın gelemeyeceklerini söylediler. Lale Manço konuşmasını yaparken biz dışarı çıkmaya çalışıyorduk. Bana kalsa tamamen bittiğinden emin olana kadar kalacağım ama annem arabayı nasıl çıkartacağını düşündüğünden ve trafikten korktuğundan sesimi çıkartamadım. Birden ablam çıktığımızda “Duydunuz mu? Hepsi birlikte çıkacaklarmış” dedi. Kaçırdık maalesef… Sonradan öğrendiğimize göre birlikte “Gülpembe”yi söylemişler. Neyse, hepsini gördük ya? Önemli olan o… Babamın gelmediğini biliyorsunuz. Arabadayken Doğukan’a e-mail’le “Neden Muazzez, Hülya ve Mahsun var ki?” dediğimi annemle ablama söyleyince “Ayıp etmişsin” diye kızdılar bana… Ne yapayım? Fikrimi söyledim. Ayrıca bir dahaki sefere Şebnem Ferah, Aslı Gökyokuş, Özlem Tekin, Koray Candemir olmasını önerdim. Bir de VCD haline getirmelerini önerdim ama herhalde bu VCD benim bir hayalim olarak kalacağa benzer. Babama yılbaşında aldığım dürbün de çok işe yaradı, çünkü biz 10 milyonluk yerlere kalmıştık. Gene de gördük ve o ortamda bulunup o atmosferin havasını soluduk ya, önemli olan o… Aaa, bir şey yazmayı unuttum. Konserin başında Barış Manço ekrandan “Hoş geldiniz, hoş geldiniz” dedi ve nefis bir Barış Manço belgeseli izledik. Ayrıca konserde ilk çıkanların Ayna değil; “Arkadaşım Eşek” diyen Kültür Koleji öğrencileri olduğunu yazmayı da unutmuşum.
Evet, web sitemi 1999 yılında kurmama rağmen ve 2000 yılından itibaren de konser izlenimlerimi yazmaya başlamama rağmen nedense 2002 yılındaki bu önemli organizasyonu www.tst.gen.tr server’larına koymak için 10,5 yıl beklemişim. Neden böyle oldu, bilmiyorum. Ama günlüğümün tozlu sayfalarından hiç değiştirmeden, aynı şekilde, anlatım bozukluklarını bile bırakarak geç de olsa sanal aleme geçirdim. Bu konserden Mirkelam & Kargo, Sertab Erener ve Nilüfer & 12 Düet konserleri izlenimlerimin olduğu günlük yazılarımda bahsetmiştim kısaca ama ayrıntılarıyla beraber ilk kez beğeninize sundum. Birçok ayrıntıyı ben de unutmuşum. İyi ki detaylı şekilde yazmışım. Böylece internetin arşivlerine tarihi bir konseri daha aktarmış oldum. En azından Milliyet Blog’umda sonsuza kadar duracak. Neyse, o günden bugüne değişen şeylerden bahsetmek istiyorum. Üniversite ve askerlik bitti, 3,5 yıllık bir televizyonculuk maceram oldu ve 2,5 yıldır havalimanında çalışıyorum. Yazıda bahsettiğim komşumuz Nebahat Teyze yıllar evvel vefat etti. Teoman’ı daha sonra defalarca sahnede izledim. Ama müziği bıraktı. Üniversitedeyken Haluk Levent konserine bilet almıştım ama konser iptal olmuştu. İzleyememiştim. Sadece konferansını izleyebilmiştik kampus olarak… O da kaç kez hapse girdi, çıktı. Ayna grubu dağıldı, sonra eksik kadroyla tekrar birleşti. Nilüfer’i sahnede canlı izleyebildim yıllar sonra… Üstelik yine böyle tribute konseptli bir konserdi. Sonra kanser oldu kendisi ve kanseri yendi, çok şükür. Sertab Erener Eurovision’da 1. oldu. Onu da bu yaz tek başına izleyebildim. Artık darısı Kenan Doğulu’nun başına… Ama onunla da havalimanında Azerbaijan Airlines ile Bakü’ye giderken fotoğraf çektirmiştim. Kurtalan Ekspres’in de Bahadır Akkuzu frontman’iyken tek başına bir konserini izlemiştim ama maalesef Bahadır Akkuzu da aramızdan ayrıldı. Onun gibi başka ünlü ya da ünsüz sevdiklerimizi kaybettik. Mesela kim derdi ki Michael Jackson da ölecek… Ayrıca başka depremler de oldu. Ve tabii ki bu konserde söylenen şarkılar “Yüreğimdeki Barış Şarkıları” adında bir albüm olarak piyasaya sürüldü:
1- ALİ KIRCA – Güle Güle Oğlum
2- AYNA – Aynalı Kemer
3- CAHİT BERKAY – Rüya
4- HALUK LEVENT – Yine Yol Göründü Gurbete
5- HÜLYA AVŞAR – Söyle Zalim Sultan
6- KENAN DOĞULU – Dönence
7- KURTALAN EKSPRES – Gibi Gibi
8- MAHSUN KIRMIZIGÜL – Ben Bilirim
9- MUAZZEZ ERSOY – Can Bedenden Çıkmayınca
10- NİLÜFER – Gülpembe
11- SERTAB ERENER – Dağlar Dağlar
12- SEZEN AKSU – Sakız Hanım ve Mahur Bey
13- TEOMAN – Anlıyorsun Değil mi?
14- YAVUZ BİNGÖL – Kol Düğmeleri
15- ZERRİN ÖZER – Unutamadım
Çocukların söylediği “Barış Manço – Çocuk Şarkıları Volume 1-2” CD’lerini saymazsak eğer, “Yüreğimdeki Barış Şarkıları” albümünden 10 sene sonra, yani 2012’de Kurtalan Ekspres’in yaşayan elemanları tarafından yapılan “Göğe Selam” adında bir tribute albüm daha çıktı. Artık bayan sanatçı kategorisinde gönlümde Sezen Aksu’yu bile geçen sevdam Şebnem Ferah çok istediğim halde yine bu albümde olmasa da 2002 yılında kaleme aldığım konser kritiğimde tavsiye ettiğim sanatçılar arasından Özlem Tekin’in bu albümde bulunması beni çok sevindirdi. Diğer isimlerin de rockçı ya da alternatif müziğe gönül vermiş olması da süper bir olay:
1- TEOMAN – Dönence
2- EMRE AYDIN – Dağlar Dağlar
3- BÜLENT ORTAÇGİL – Unutamadım
4- ÖZLEM TEKİN – Kara Sevda
5- FUAT GÜNER – Can Bedenden Çıkmayınca
6- NEV – Sarı Çizmeli Mehmet Ağa
7- OGÜN SANLISOY – Kol Düğmeleri
8- FERİDUN DÜZAĞAÇ – Ne Ola Yar Ola
9- GÜR AKAD – Cem Ağabey
10- HAYKO CEPKİN – Yeni Bir Gün Doğdu Merhaba / Anlıyorsun Değil mi? / Ne Köy Olur Senden Ne de Kasaba / Elveda Ölüm / Bir Kelebeğin Yaşam Öyküsü
11- ÜNLÜLER KOROSU – Gülpembe
12- ENSTRÜMANTAL – Göğe Selam
10,5 yıl evvelki yazımı sonunda web siteme koymamda beni kamçılayan ilham perisi aslında bugün (yani 01.11.2012) yaptığım bir CD’yi dinlerken geldi. 2002 model “Yüreğimdeki Barış Şarkıları” ve 2012 model “Göğe Selam” adlarındaki iki Barış Manço tribute albümüne alternatif olarak kendime özel olarak unofficial bir CD yaptım. Şimdi o korsan demeyelim de (sonuçta satışını yapmıyorum, sadece kendim dinliyorum. He he. 😀 ) kopya CD’nin de şarkı listesini sanki yayınlanmış bir albüm gibi beğeninize sunmak istiyorum. “Yüreğimdeki Barış Manço şarkılarıyla göğe selam” adını koyduğum CD’deki birkaç türkü tabii ki Barış Manço’nun bestesi değil ama onun sesinden daha çok dinlediğimiz için midir, nedir, sanki Barış Manço cover’ı gibi geliyor bana… Ve evet, itiraf ediyorum, Şükriye Tutkun’un sesini içten içe beğeniyorum. 😉 Cansu Koç’un versiyonundaki düzenleme de bana göre Barış Manço’nunkine çok yakın olmuş. Cartel’in şarkısında ise “Hemşerim Memleket Nire?” ve “Lady Of The Seventh Sky”dan sample’lar var. Ondan koydum. Tabii ki başka Barış Manço cover’ları da var. Ama aklıma bunlar geldi. Teoman’ın “Anlıyorsun Değil Mi?”sinin sert versiyonunu bile koymayı unuttum. Artık ilerleyen yıllarda başka bir tane daha yaparız:
1- NAZAN ŞORAY – Hal Hal
2- AYŞEGÜL ALDİNÇ – Kara Sevda
3- ÖZLEM YÜKSEK – Ballı Kaymak
4- GRUP AF – Evelallah
5- ATHENA – Yaylanın Çimenine
6- CARTEL – Yetmedi mi?
7- ŞÜKRİYE TUTKUN – Gesi Bağları
8- TARKAN TEVETOĞLU – Uzun İnce Bir Yoldayım
9- CANSU KOÇ – Gamzedeyim, Deva Bulmam
10- BARIŞ AKARSU – Unutamadım
11- TEOMAN – Kol Düğmeleri
12- BARIŞ AKARSU – Allahım Güç Ver Bana
13- TEOMAN YAKUPOĞLU – Unutamadım
14- KURBAN – Lambaya Püf De
15- KURBAN – Sarı Çizmeli Mehmet Ağa
16- OKAN BAYÜLGEN feat. OZAN DOĞULU – Ayı
Unutmadan, Barış Manço’nun adaşı olan ve ümit vaat etmesine rağmen çok genç yaşta hayatını gözlerini yumarak erkenden efsane olan Barış Akarsu’yu da rahmetle anıyorum. Bu arada senfoni orkestrasının “Barış Manço” adlı live albümü de aslında ünlülerden bir tribute albüm olarak sayılabilir. Çünkü vokallerin arasında Sibel Gürsoy, bana göre Türkiye’nin en iyi rock albümlerinden biri olan “Yaşamak Zor”a imza atan Fatih Erdemci gibi isimler var.
