17 MAYIS 2001 PERŞEMBE: Bugün Speaking sınavı olduk. Yarınki sınava katılacak. Yani 100 puanın 20 puanı bu olacak. Okula gider gitmez ilk ben girdim. Herkes ilklerden olmaya korkarken, hatta sonuncu olmaya çalışırken ben gönüllü oldum ve “İlk ben giriyorum” dedim. Bu daha mantıklı bence… İlkten kurtuluyorsun. İlk ben gönüllü olup girdiğim için Mustafa ve Sencer tarafından omuzlarda taşındım. Hocalar beni öyle görünce şaşırdılar. Hocalardan birisi bana “Pop müzik hakkında konuş” dedi, diğeri ise “Hava hakkında konuş” dedi. Yani havadan, sudan, poptan konuştuk. Keh keh. 😀 Ben “Pop müzik asla ölmeyecek. Çünkü her zaman bir popüler müzik vardır. Pop müziğin iki tane lideri vardır. Bir tanesi Popun Kralı Michael Jackson, diğeri de Popun Kraliçesi Madonna… Onlar pop müziğe yön verirler ve diğer sanatçılar tarafından örnek alınırlar. Her ülkenin kendine has pop müziği vardır. Örneğin Türkçe Pop’ta Türk enstrümanlar, Latin Pop Müzik’te ise Ricky Martin ve Jennifer Lopez’de olduğu gibi Latin ezgileri kullanılır. Ben pop müziği severim. Bu kadar…” dedim. Tabii ki İngilizce olarak… Sonra da kütüphanede biraz ders çalıştım. Son 3 derse sınıfça girmedik.
Bir arkadaşım 4 tane Teoman biletini getirmişti. Ablamla erkenden çıktık. Kız arkadaşım ve Melih gecikecekti. Fatih Üniversitesi’ne erken gitmemizin nedeni bahar şenlikleriydi ama bir bok olmadı 7’ye kadar… Ablam arkadaşlarını buldu, konuştu. Kantinde oturduk filan. Para atılıp şarkı çalınan makineyi (jukebox yani) ilk kez kullandım. Seçtiğim sanatçı 34 numarada bulunan Şebnem Ferah , seçtiğim şarkı ise “Ay”dı. Keşke bizim okulda da, yani İKÜ’de de jukebox olsaydı ama o zaman da epey bozukluk giderdi. 😀 Sonra kumpir yedik ve ayakta ağaç olmaya başladık. İki sınıf arkadaşımı da bulduk, biraz onlarla durduk.
Konser çok geç başladı. 7’de başlaması gerekirken, 8 buçuk’ta falan başladı. O zamana kadar folklör gösterileri, ödül töreni filan oldu. Bir de uçak kazasında ölen şehitlerimiz için saygı duruşunda bulunduk. Neyse, eninde sonunda konser başladı. Kız arkadaşım bir arkadaşı geciktiği için konsere gelemedi, attığı mesajdan öğrendim. Çok sinir olmuş. Konser mükemmeldi. “Rüzgar Gülü” ile başlayan konser “Uykusuz Her Gece” ile bitti. Eski albümlerden de çalan Teoman, şarkılarını daha sert ve daha coşkulu çalarak biz hayranlarına jest yaptı. Bu sefer negatif enerji salmadı, aksine pozitif enerji doluydu. Bir de şöyle dedi; “Şu an benden ünlü olan Dilek diye bir hayranım var. Konserlerimde konuşmam ama bir şey anlatmak istiyorum. Geçenlerde kütüphaneye gittiğimde bir adam ‘Dilek ile klip çekecek misiniz?’ diye sordu. Bunun üzerine başka bir adam ‘Siz BBG evinden çıkan eski yarışmacılarından mısınız?’ dedi. Hadi Dilek için bir şarkı çalalım mı?” dedi ve “Kardelen”i çaldı. Tabii kız hayranlarından “Hayıııııır!” sesleri yükseliyordu. Biz ablamla en ön sıradaydık, hatta öyle ki bodyguard’ların yanındaydık. O kadar bağırdım ve şarkı söyledim ki bir ara sesim hiç çıkmadı ve boğazım ağrıdı. Bir de zıplamaktan bacaklarım ağrıdı ve çorabım yırtıldı. Çok güzeldi konser işte…
