Herkese yeniden merhaba… Özellikle son 1 yıldır pandeminin ortasında olduğumuz için maalesef eskisi gibi konserlere gidemiyoruz. Zaten yoğun çalışma temposundan dolayı konserlere gitmem azalmıştı. Bir de Corona virüsü darbe vurdu. Normalleşme adımları tabii ki yapılıyor ama sanırım ben içim parçalana parçalana tamamen kendimi güvende hissetmeden sinema, tiyatro, konser, festival, fuar gibi etkinliklere katılmayacağım kolay kolay. O yüzden eski anılarım bu noktada daha değerli oluyor. Ben de taksit taksit daha önceden web siteme koymadığım konser kritiklerimi sizlerle paylaşıyorum. Bunlardan birisi de Sinan Erkoç olacak. Ağabeyi Fatih Erkoç’un konserini daha önceden yazmıştım. Sıra kardeşinde…
Takvim yaprakları 18 Temmuz 1998’i gösteriyordu. O akşam Gelibolu’ya gitmiştik. Gelibolu Orduevi’nde akşam yemeği yemiştik. Kendime önce “Dön Bak Ayna’ya” kaseti almıştım. Bunda albüme adını veren şarkının ve “Kiziroğlu Mustafa Bey”in etkisi büyüktü tabii ki… Sonra Sinan Erkoç’un konserine gitmiştik. Denize bir sal gibi sahne kurmuşlardı. Uzaktı ama ağabeyi Fatih Erkoç’a benzeyen o güzel sesini canlı duymak bile çok güzeldi. Zaten herkes “Acaba Fatih mi, yoksa Sinan mı?” tartışmalarına girmişti. Mesafe ona da uzak gelmiş olmalı ki denize atlayıp yüzerek yanımıza gelmek istediğini söylemişti. Fakat son anda bu fikrinden vazgeçmişti. Konseri bitince Gelibolu’yu gezmiştik. 6 Şubat 2020’de kendisi bizzat yer almasa da yine Sinan Erkoç ile ilgili bir anım olmuştu. Bu kez İzmir’de tatil yapıyordum. Mavi Bahçe AVM’deki Cinemaximum’da “Bad Boys For Life” filmini izledikten sonra Karşıyaka’ya dönmüştüm. Bir kasetçiden Sinan Erkoç’un “Uykularım Delik Deşik” kasetini görüp almıştım. Ve kartoneti açtığımda bir sürprizle karşılaşmıştım. Sadece 2,5 TL’ye bulduğum bu kasette orijinal Sinan Erkoç imzası çıkması büyük şanstı…
Kasetlerden bahsetmişken… Kaseti icat eden mühendis Lou Ottens geçtiğimiz günlerde vefat etti maalesef… Bu yüzden yazıma son verirken onu ve yine yakın dönemde hayata gözlerini yuman profesyonel ses kayıt ekipmanlarının öncü tasarımcısı Rupert Neve, Yeşilçam’ın efsanevi yönetmeni Ertem Göreç, futbolcu Erhan Önal, muhabir Roger Harrison Mudd ve Bunny Wailer adıyla bilinen reggae şarkıcısı Neville O’Riley Livingston’ı rahmetle anıyorum.
