Barış Manço’nun Biyografisi

Barış Manço’yu kim bilmez? O Türkiye’nin en iyi erkek sanatçısıydı. Herkes onu severdi. Ölümüne halan daha inanamıyoruz.
Eğer İngilizce biliyorsanız lütfen sitemin English bölümüne uğrayın, çünkü bu yazımın orijinali orada bulunmaktadır.
Onu sadece Türkiye sevmiyordu. Barış Manço bir nevi uluslararası sanatçımız olmuştu. Özellikle de Japonya… Orada birçok konser vermişti ve Japonlar onun 1995’teki bir turnesini 1996’te “Barış Manço Live in Japan” adında bir albüme çevirmişlerdi. Ayrıca Almanya ve Hollanda’da Dischomancho ve Barış Manço (1976) adında albümler yapmıştı.
Tüm dünyayı gezen nadir şanslılardan biriydi. Fakat onun diğerlerinden farklı bir özelliği vardı. O dünyayı belgesel yaparak bize sundu. Biz de yıllarca onunla gezdik. O modern çelebiydi.
Barış Manço 2.1.1943’te Moda’da doğdu. Tüm dünyayı gezmesine rağmen yine Moda’da öldü. Tarih 1.2.1999 idi. Zaten “Yeni bir gün” ve “Elveda Ölüm” şarkılarında aynı mahalleden ve aynı insanlardan bahsediyordu.
Daha 15’inde ilk grubu Kafadar’ı kurarak müzik yaşamına atıldı. Sonra ikinci grubu Harmoniler ve Mazhar Alanson&Fuat Güner’in de bulunduğu Kaygısızlar’ı kurdu. Moğollar ile de çalıştı. Fakat son grubu “Kurtalan Ekspress” o ölene kadar onunla müzik yaptı.
1962’den 1984’e kadar 33 tane 45’lik yaptı.

Albümleri şöyle:
2023(1975)
Dağlar Dağlar

Sakla samanı,gelir zamanı(1976)
Nick the Chopper(1977)
Yeni bir gün(1979)
Sözüm meclisten dışarı(1981)
Estağfurullah…Ne haddimize(1983)
24 Ayar Manço(1985)
Değmesin…Yağlı Boya(1987)
Sahibinden ihtiyaçtan(1988)
Mega Manço(1992)
Müsaadenizle Çocuklar(1995)
Live in Japan(1996)
Mançoloji(1999)
Ayrıca 2000’de onun anısına 1.yıl dönümünde yapılan konserin albümü 2000 yılında çıktı. Aramızda olmasa da o albümde Barış Manço’nun da sesi vardı.
Mançoloji onun gene de son albümüydü ve best of idi. Bu albümün çalışmalarını bitirdikten sonra öldü. Bu albümünü göremedi. Son bestesi 40.yıl idi.
Barış Manço ölünce tüm Türkiye, hatta dünya ağladı. Birçok kişi onun Moda’daki evini ziyaret etti, yazılar yazdı. Çoğu kişi onun cenazesine gitti. Ben de onun cenazesine gitmiştim. Çok garip bir atmosfer vardı. Hiç alakası olmayan insanlar omuz omuza zor, üzüntülü, ağlamaklı yürüyordu. O tabutun içinde Barış Manço’nun olabileceğine inanamamıştım.
Programı 7’den 77’ye çok sevilen bir programdı. Dönence, Adam Olacak Çocuk, İkinci Kahvaltı, Doludizgin gibi bölümleri vardı programının…
Tüm şarkıları birbirinden güzel,birbirinden sıradışıydı.
“Küheylan” diye bir fotoromanda ve “Baba Bizi Eversene” filminde oynadı. Ayrıca 2000’de bir CD-ROM&ansiklopedisi çıktı. Barış Manço bir CD-ROM serisi çıkaracaktı ama Number One TV’de (1998) Cem Ceminay’ın programında daha içerikli, daha güzel bir seri yapmayı düşündüğünü hatırlıyorum. Hatta CD-ROM çalışmalarının kafasında oluşan CD-ROM serisinin özetini o programda izletmişti.
Annesi Rikkat ve babası İsmail ona Barış ismini taktılar çünkü savaşın (2.Dünya) bitmesini istiyorlardı. Acaba Barış adına çok şey yapacak büyük bir şahsiyetin doğumuna sebep olduklarının farkındalar mıydı? Bu arada Savaş diye bir abisi, İnci diye bir kız kardeşi vardır. Cumhurbaşkanı olmak istiyordu ama 1999’da kalp krizinden ölünce bu isteğini tıpkı araba müzesi ve 2023’te senfoni orkestrası ile sahneye çıkma hayali gibi gerçekleştiremedi.
1967’de Maria Claude diye bir mankenle evlendi ama bu evlilik fazla uzun sürmedi. 19-7-1978’de Lale Manço ile evlendi. Ondan Doğukan ve Batıkan adlarında iki oğlu oldu.
İlk klibi 1973’te çekildi. İlk televizyon programı 1988’de yayınlandı. Antika vazo&biblo koleksiyonculuğu da tanınır.
Belçika’da yükseköğrenim gören Barış Manço’nun extra kültürlü bir insan olduğunu herkes bilir.
Şimdi o kalbimizde yaşıyor. Büyük ihtimlalle cennetin en iyi köşelerinden birindedir.
Elveda Barış Abi, seni asla unutmayacağız.