Geçtiğimiz gün efsanevi İtalyan besteci Ennio Morricone’un vefat etmesi beni anılarıma götürdü. Haberin dün öğrendim ve çok üzüldüm. Aklıma Sinema dergisinin verdiği “The Best From Western” kaseti geldi. Bildiğiniz gibi arşivimdeki vefat etmiş sanatçılarla ilgili iki bölümlük bir yazı yazmıştım “Sadece Müzik” sitesi için… Maalesef köşe yazarlığı yaptığım bu site bir sanatçının bilgi yetersizliği yüzünden kapanmak zorunda kalmıştı. Ben de aslında daha geniş kitlelere ulaştığım o köşem için düşündüğüm bu yazı serimin üçüncü bölümünü direk kendi web sitem için yazmak durumundayım. Ennio Morricone anısına bu yazıyı kaleme alıyorum ama o yazı serisinden sonra vefat eden sanatçılar da olmuştu. Arşivimde vardılar ama o yazıları yazdığım sırada yaşıyorlardı. Bir de sonradan aklıma gelenler ya da aldıklarım olmuştu, ki bu kişiler daha çok çoğunlukta… Bir de ilk yazımdaki toplu arşiv görselinde aslında yazıyı yazmaya karar vermeden önce çektiğim başka bir vefat etmiş şarkıcılar fotoğrafı koymuştum. O yüzden oradaki bazı albümlerle yazıdaki albüm isimleri tutmuyordu. Hem doğru adres olsun diye, hem de bu yazımda da ilgili isimleri anabilmek, çeşnilik yaratabilmek adına o albümleri de koydum görsele… Ayrıca Morricone’un yanı sıra bu yazı 3 gün önce Covid 19 virüsü nedeniyle kaybettiğimiz Broadway oyuncusu Nick Cordero ve yazıda adı geçen veya görsellerde görünen diğer sanatçıların da ruhuna değsin.
1- MARIE FREDRIKSSON (ROXETTE) – COLLECTION 2000: Fredriksson’ın zamansız vedası hepimizi şok etmişti. ABBA ve Ace Of Base ile birlikte İsveç’i müzik sektöründe hakkıyla temsil eden Roxette grubunun vokalistiydi. Zaten vefatının ardından onu ne kadar çok sevdiğimden, konserine bile gittiğimden bahsettiğim bir yazı karalamıştım. ABBA daha çok 70’lere, Ace Of Base ise 90’lara damga vurmuştu. 80’ler deyince ise dünyada akla gelen ilk gruplardan birisi Roxette’ti. “Sleeping In My Car”, “Joyride”, “The Look”, “It Must Have Been Love”, “Listen To Your Heart” başta olmak üzere 20 büyük hitleri bu albümde toplanmıştı. O yüzden koleksiyonumun en değerli parçalarından birisidir. Bu yazımın birinci bölümü zaten genel olarak arşivimde olup da hayatını kaybeden sanatçılarla ilgiliydi. İkinci bölümünde önceki yazımda unuttuklarım da vardı ama daha çok zaten arşivimde olup da sonradan vefat eden şarkıcıları ele almıştım. Bu yazımda da unuttuklarım da var ama daha çok zaten önceden vefat etmiş ama sonradan albümünü aldıklarımı kapsıyor bu kez… Ama Marie Fredriksson zaten arşivimde materyali olup da ilk iki yazıdan sonraki süreçte hayatını kaybedenlerden birisi maalesef. Nur içinde yatsın…
2- KEITH FLINT (THE PRODIGY) – THE FAT OF THE LAND: Yıllarca şarkılarını dinledim. Konserlerine bile gittim. 90’larda MTV, Number One TV, MCM gibi müzik kanallarında ne zaman klipleri çıksa ekrana kilitlendim. Televizyonculuk yaptığım 4 senelik periyotumda parçalarını VTR’lerimde, kliplerimde hep kullandım. Ama yer aldıkları karışık albümleri saymazsak arşivimde 2019’a kadar hiçbir albümleri yer almamıştı. Bunu bir ayıp olarak görüp en iyi albümleri “The Fat Of The Land”i büyük müzik arşivime katmanın haklı gururunu yaşıyorum. “Firestarter”, “Smack My Bitch Up”, “Breathe” başta olmak üzere bu albümdeki tüm şarkılar 90’lı yılların fon müziğini oluşturmuşlardı. Elektronik müziği rock müzikle birleştirerek yeni bir tarz elde edip hem clubber’ları, hem de metalcileri kendilerine hayran bırakmışlardı. Sonra da müzikleri çok taklit edildi ama hala aynı etkiyi verebilmiş değil. Ülkemizde ise “Adımı Söyle”, “Yol” gibi şarkılar yapan Özlem Tekin, “Trip” adında bir albüm yapan Gökhan Kırdar, “Bitti mi?” gibi parçalara imza atan 110 grubu bu tarzda başarılı örnekler vermeye çalışmışlardı. Vokalistleri Keith Flint’in ölümü hepimiz gibi beni de şok ettiği için hakkında bir yazı kaleme almıştım. Canlı performansını dünya gözüyle izleme şansı elde ettiğim Flint’i özlemle anıyorum.
3- FIRAT SAN (PİJAMA) – TAKMA KAFANI: Aslında bu yazı serimin konsepti daha çok şarkıcılar ya da vokalistler, çünkü gitaristlerden bateristlere kadar diğer grup elemanlarına da değinirsem işin içinden çıkılmaz hale gelebilir. Fakat bu ünlü bateristlerden bir tanesi benim arkadaşım olduğu için yazıma katmak istedim. Pijama’nın “Takma Kafanı” albümünü aslında 2015 yılında hazırladığım ve aradan 5 yıl geçmesine rağmen hala ilgi gören “Türkiye’nin En İyi Rock Grubu Albümleri” başlıklı yazımdaki listeme de almıştım. Fakat o zamanlar Fırat yaşıyordu. 2016 yılında kendisini kaybetmiştik. O yüzden albümden tekrar bahsetmek yerine 11.02.2020 tarihinde ölümünün 4. yıl dönümünde Ayla Dikmen’in de gömülü olduğu İzmir Kokluca Mezarlığı’ndaki Fırat’ın kabrini nasıl ziyaret ettiğimden bahsetmek istiyorum. Her ne kadar mezarına 1 gün sonrasını yazsalar da (belki de defin tarihini yazdılar) Fırat’ın ölümünün 4. yıl dönümünde onu anmak için mezarını ziyaret etmiştim. En son geldiğimde üzerinde mermer yoktu. Şimdi tamamen kapanmış. Yine de su 💧 döktüm. Çiçek 💐 bıraktım vazosuna… Zamanın ne kadar çabuk geçtiğine inanamadım… Bedava giriş hakkı verdiği ve DJ’i olduğun harika 80’ler ve 90’lar partilerini, müzik ve Michael Jackson dolu eğlenceli sohbetlerimizi özlüyorum. Keşke aramızda olsaydı. Çok erken gitmişti. Daha bana bir partinde “Tony Moran’s HIStory Lesson” remix’i çalma sözü vardı daha. 🥺 Mezarcıların birisinden İzmir’de yaşayan halasının da vefat ettiğini öğrendim. Şimdi ailesinin ve sevdiği sanatçıların yanında… Geriye fotoğraflarımız ve bateristi olduğu Pijama grubunun CD’si kaldı ondan yadigar… Tüm dualarımız onunla… 🤲
4- THE BEST OF JOE COCKER: Joe Cocker deyince akla ilk olarak tabii ki “Unchain My Heart” geliyor, fakat bu parçadan önce de sağlam bir kariyeri vardı. Özellikle de 1969 yılında düzenlenen ve büyük rock efsanelerinin bir araya geldiği Woodstock Festivali’nde yeri yerinden oynatmıştı. İşte bu albümde 60’lardan 90’lara uzanan başarılı kariyerinin bir özeti var. Elton John’un Blue ile düet yaparak tekrar gündeme getirdiği “Sorry Seems To Be The Hardest Word” ve George Michael ile sahnede seslendirdiği zaman tekrar gündeme gelen “Don’t Let The Sun Go Down On Me”yi bu kez Joe Cocker’ın sesinden dinlemek enteresan gelebilir. Ah be Joe, kalbimize zincirleri vurdun zamansız gidişinle…
5- SELENA QUINTANILLA-PEREZ – DREAMING OF YOU: Ülkemizde “Selena” deyince aklımıza ilk olarak Sinem Kobal’ın fantastik dizisi geliyor ama dünyada “Selena” deyince akla 90’lı yılların en çok satan Latin yıldızı olan efsane gelir. Birçok yabancı sanatçı öldürülerek gözlerini hayata yumuyor. Kimine intihar, kimine yüksek doz, kimine kaza süsü veriliyor. Bunu “İlluminati ve Müzik Dünyası” başlıklı yazımda detaylı olarak incelemiştim ama kiminin cinayete kurban gittiği gizlenemiyor. Bunlardan birisi de vurularak öldürülen Selena… Bu albümü de en popüler çalışmalarından birisi… Başta “I Could Fall In Love” olmak üzere bu çalışmadaki İngilizce de olsa, İspanyolca da olsa neredeyse tüm şarkıları hit olmuştu. Hatta hayatını anlatan filmde Jennifer Lopez kendisini canlandırdığı halde Lopez, birkaç satır dışında kendi sesini hiç kullanmamıştı. Selena’nın sesiyle playback yapmıştı. Zaten aktristlikten önce dansçılık yaparak müzik dünyasına alışan Jennifer bu filmden sonra bu işi kıvırdığını fark edip şarkıcılığa soyunmuştu ve müzik kariyerinde sinema kariyerinden de daha başarılı olmuştu. Selena’nın ruhu neredeyse reenkarnasyon ile Jennifer Lopez’de yaşıyor gibi adeta artık.
6- ENNIO MORRICONE – THE BEST FROM WESTERN: Bu yazıyı yazmamın nedeni Ennio Morricone’un vefatından sonra aklıma gelen bu kaset olsa da aslında bu bir derleme albüm… Sinema dergisi vermişti. Bu albümü bir Ennio Morricone albümü olarak kabul etmemin nedeni “The Good, The Bad and The Ugly Main Theme”, “Once Upon A Time In The West / A Man With The Harmonica”, “A Professional Gun Main Theme”, “My Name Is Nobody Main Theme” gibi önemli bestelerinin bu albümde bulunması ve derlemedeki diğer bestecilere şarkı adetiyle üstünlük sağlaması… “İyi, Kötü ve Çirkin”in müziğiyle kuzenimle kovboyculuk oynardık. Soundtrack denince aklıma gelen ilk müzik diyebilirim. Sadece bahsi geçen filmde değil, birçok kovboy karşılaşması parodisinde de kullanılmıştı. Aslında her tarz filmi sevdiğim halde western türündeki filmlerde biraz sıkılıyorum. Hepsinin konusu aynı gibi geliyor bana… Ama film müzikleri denince western tarzı bana göre lider durumunda diyebilirim. Ve bu konuda kimse Ennio Morricone’un eline su dökemez. Müzik ve sinema dünyası büyük bir kayıp yaşadı.
7- MARVIN GAYE – NUMBER 1’S: Bazı best of albümlerine “Number Ones” ismi verilir. Fakat her şarkıcının “#1’s” adında bir albüm yapması mümkün değildir. Çünkü bir albüm yapacak kadar çok 1 numara olmuş hit’e sahip olması gerekir. O yüzden bu isimde albüm yapabilen sanatçılar sayısal olarak ancak Elvis Presley, Janet Jackson, Mariah Carey, Michael Jackson, Stevie Wonder, Bee Gees, Elton John, The Beatles gibi bir kişinin elinin parmaklarını geçmeyen kişilerdir. Ve tabii ki bu efsanelerin arasında Marvin Gaye de yer alıyor. Bu albümde Tammi Terrell ile 4 adet düet bulunuyor. “Sexual Healing”den “Got To Gıve It Up”a tam 17 Marvin Gaye klasiğinin bulunduğu albümde “I Want You” size tanıdık gelebilir. Çünkü Madonna bu parçayı “Something To Remember” albümünde coverlamıştı. “What’s Going On”u ise 2001 yılında AIDS Vakfı yararına Bono, Beyonce’nin de aralarında yer aldığı Destiny’s Child grubu, Backstreet Boys, Britney Spears, Christina Aguilera, Justin Timberlake’in de üyesi olduğu boyband N’SYNC, Darren Hayes, Jennifer Lopez, Ja Rule, Nas, Lil’ Kim, Sean Combs, Mary J. Blige, Alicia Keys, Eve, Gwen Stefani, Nelly Furtado, Limp Bizkit vokalisti Fred Durst, Aaron Lewis, R.E.M. solisti Michael Stipe, Wyclef Jean gibi birçok ünlü sanatçı bir araya gelip Gaye’in kızı Nona ile beraber seslendirmişti. Onu özlüyoruz…
8- JANIS JOPLIN – SUPER HITS: 60’lı yıllarda nasıl soul müzikte Aretha Franklin divalığın kitabını yazarak kendisinden sonraki kuşaklara örnek olduysa Rock’n Roll’da da bu görevi Janis Joplin üstlenmişti. Gerçekten de beyaz olduğu halde zenci gırtlağı ile güçlü bir şekilde şakıyan ender kadınlardan birisiydi. Franklin’den eksik yanı olmadığını bu albümü baştan sona dinleyerek anlayabilirsiniz. “Cry Baby”, “Me and Bobby McGee”, “Piece Of My Heart” başta olmak üzere bu derlemede en iyi 10 Janis Joplin klasiği var. Onu ve kendisi gibi 27 yaş lanetini yaşayan Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Amy Winehouse, Jim Morrison, Brian Jones, Robert Johnson, Mia Zapata, Kristen Pfaff, Dennes Boon, Alexander Bashlachev, Pete de Freitas, Chris Bell, Jeremy Michael Ward, Basquiat, Bryan Ottoson, Dickie Pride, Arlester “Dyke” Christian, Jesse Belvin, Linda Jones, Alan Blind Owl Wilson, Ron “Pigpen” McKernan, Valentin Elizalde, Peter Ham, Rudy Lewis, Jacob Miller, Sean Patrick McCabe ve Gary Thain’i rahmetle anıyorum.
9- FİKRET ŞENEŞ ŞARKILARI – KİMLER GELDİ KİMLER GEÇTİ CD 1: Tıpkı Aysel Gürel ve Murathan Mungan gibi Türkiye’nin önde gelen söz yazarlarından birisi olan Fikret Şeneş’e de tribute albüm yapılmıştı. Sanırım dünyada görülen bir şey değil bu… Dünyada sadece şarkıcılara ya da bestecilere saygı albümü yapılıyor. Hiç şarkı sözü yazarlarına ayrı albüm yapıldığını görmedim. Ülkemiz şarkı sözü yazarlarına ayrı bir değer veriyor olmalı ki çalışmaları tek albümde toplanabiliyor. Bu konuda şanslıyız. Zaten bu albümün kritiğini uzun uzun önceki yazılarımdan birisinde yaptığım için bu kadarını söyleyeceğim. Üstüne ışıklar yağsın…
10- BOBBY DAY – ROCKIN’ ROBIN: “Rockin’ Robin” şarkısını Michael Jackson’ın 1972 yılında çıkardığı ilk solo albümü “Got To Be There”den biliyoruz daha çok… Ama 1958 yılında Bobby Day de söylemişti. Hatta albüme adını veren şarkıydı. Sadece o da değil… The Righteous Brothers’ın 1965 yılında parlattığı ve 1990 yılında Patrick Swayze, Demi Moore ve Whoopi Goldberg’in oynadığı “Ghost” filmiyle 90’lı yıllarda yeniden gündeme gelen “Unchained Melody”yi de 1959 yılında Bobby Day söylemişti bile… Ve işte “My Blue Heaven”dan “Mr & Mrs. Rock’n Roll”a kadar böyle 14 blues şarkısı bu albümde yer alıyor. R&B daha ortaya çıkmadan önce bu akımın atalarından biri olan Bobby Day’i keşfettiğim için kendimi şanslı sayıyorum. Kendisi 1990 yılında vefat etmişti. Acaba “Hayalet” filminde kendi versiyonunun kullanılmadığını görüp mü içerledi nedir? Allah rahmet eylesin…
11- GOSPEL CHRISTMAS WITH MAHALIA JACKSON – SILENT NIGHT: Noel albümlerini ne kadar çok sevdiğimi Mariah Carey’nin “Merry Christmas 25” albümü kritiğinde bahsetmiştim. Gospel Müziğin Kraliçesi Mahalia Jackson’ın bu albümünü de ondan aldım. Bu çalışmayı önceden alsaydım hem diva listeme, hem de Noel albümleri derlememe girebilirdi. Mariah Carey bu albüme adını veren “Silent Night”ı kendi albümüne de almıştı. Albüm “Jesus Is With Me”, “God Spoke To Me”, “I Believe” gibi dindar parçalardan oluşuyor, çünkü Jackson’ın tarzı kilise müziği zaten… İlla ki Hristiyan olmanıza gerek yok. Müzik evrenseldir. Dinlemeniz için sakınca yok bence. Bu arada bana MJ Fan’lerden Mahalia Jackson ile ilgili bir soru çok geliyor. Merak edilen konu Afrika kökenli olan Michael Jackson ve Mahalia Jackson’ın akrabalığının olup olmadığı… Hem soyadları benziyor; hem de Mahalia, Michael’ın annesini andırıyor ama aralarında herhangi bir bağ yok… Sadece soyad benzerliği… İkisi şimdi cennette beraberdir ama…
12- ADİLE NAŞİT – ADİLE TEYZE KUZUCUKLARIYLA: Her ne kadar bu yazı serimin ilk bölümünde herhangi bir sıralama yapmadığımı iddia etsem de ikinci bölümünde sıralama yaparken ne kadar zorlandığımı söyleyerek aslında gizliden bir sıralama yapmış olduğumu kendi kendime ele vermiştim. Fakat gerçekten böyle kaliteli isimleri sıralamak çok zor oluyor. O yüzden son 2 derlememde de asıl mesleği oyunculuk olanları sona bıraktım. Bundan öncekinde bu Levent Kırca’ydı, bu kez ise Adile Naşit oldu. Aslında bu bir masal albümü, müzik çalışması değil… Fakat müzik de kullanıldığı için kategorimize rahatlıkla koyabiliriz. Kullanılan müzikler yer yer Adile Naşit’in de masal yaptığı TRT’nin 80’li yıllarındaki program jeneriklerini andırırken zaman zaman ise o dönemki eski Türk filmlerinin hissi var. Naşit’in masal programlarını ben de izlerdim. Hatta telefon hattı da vardı. Gizli gizli arardım. Tabii ki paralı olduğu için de fatura gelince fırçayı yerdim. 😀 Vefat ettiğinde çok üzülmüştüm. 🙁
