Web sitemi ilk açtığım 1999 yılından beri sitemin İngilizce bölümünde Türkiye’yi tanıtan bir komposizyonumun yer aldığı bir sayfam vardı ve Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün de fotoğrafı o zamanlardan beri vardı. Ayrıca ana sayfadaki 2009 yılında yaptığım kolajda da yanıma photoshop ile Atatürk’ü koymuştum. Fakat Türkçe bölümünde bir Atatürk köşesine ihtiyaç duymak için 2013 yılını beklemem gerekiyormuş. Bildiğiniz gibi Taksim’deki Gezi Parkı olaylarından sonra halkımız Atatürk konusunda daha duyarlı oldu. Ben de tepkimi belli etmek için soluğu Taksim’de aldım. Yetmedi, hazırladığım videoları sizlerle paylaşmak istedim. Çünkü artık haykırmak istiyorum. Bağnazlık istemiyorum. Bugün 16.06.2013. Dün yine yobazların polisleri aydın, çağdaş, Atatürkçü gençlerimize saldırdılar ve saldırmaya devam ediyorlar. Gerçekten içime dün akşam fenalık geldi. Tıkanır gibi oldum. 1999 yılında web site kurma ihtiyacı duyduğumda bunun nedeni okuma yazma öğrenir öğrenmez okul yıllarımda hazırladığım ve fotokopi ile dağıttığım (ki maalesef çoğunu arşivleyemedim) fanzin dergilerimin bana yetmemesiydi. 1987 yılında ilk hazırladığım fanzin dergisi beni bu kadar yaratıcı yaptı ve her ne kadar muhafaza edememiş olsam da konusu Mustafa Kemal Atatürk’tü. Neyse, şimdi size orijinal tanımlamalarımı copy+paste yaparak Atatürk ve şehitlerimizle ilgili yaptığım kliplerimi sunmak istiyorum. Kliplerin arasında Michael Jackson’ın “One More Chance”i de olduğu için bu sayfa aynı zamanda “Number Ones” albümü işlevi de görüyor. Neyse, işte bahsettiğim klipler:
Çanakkale Türküsü (Çanakkale İçinde): 2 gün rötarlı da olsa 18 Mart Çanakkale Zaferi’ne gelene kadar neler yaşadığımızı tekrar hatırlamamız için 1995 yılında kendi çektiğim görüntülerden bir Çanakkale Şehitliği klibi yapmak istedim… Biraz da Burçin Sakallı’nın Facebook’a koyduğu “Şehitlik Mahşeri” adlı fotoğrafın altında yazdığımız yorumlardan ilham aldım. Ve onlara en azından sanal olarak bir Çanakkale gezisi sunayım dedim… (1 yıl evvel yazıldı ve hazırlandı)
Gerçekten son günlerde duygusal anlar da yaşıyorum. Facebook’tan, Twitter’dan tüm yakınlarımın direnişlerini; Taksim’e, Beşiktaş’a gaz maskeleri ve gözlüklerle gittiklerine şahit olup duygulanıyorum. Gerçekten kenetlenmiş durumdayız. Doğan TV Center’da, Çelebi’de, Havaş’ta beraber çalıştığım insanlar; Michael Jackson Fan Club ve Şebnem Ferah Fan Club’larda bir zamanlar beraber eğlendiğim arkadaşlarım; komşularım; akrabalarım; eğitim hayatımda beraber dirsek çürüttüğüm sınıf arkadaşlarım; herkes ama herkes (birkaç at gözlüğüyle bakan kişi dışında) direnişte… Özellikle de, ismi lazım değil, AKP’ye oy veren bir arkadaşımın da AKP karşıtı “Hükümet istifa” gibi sloganlar atıp gaz bombası yemesini gördüğümde içimdeki umutsuzluğa karşı bir umut oluşturdu. En çok da gençlerimizin yaptıklarını gördükçe geleceğimizi karanlık görürken aydınlık bir ışık kıvılcımını hissedebiliyorum. Nazım Hikmet gerçekten de haklıymış: “Bir ağaç devrilir, bir millet uyanır”… Hangi takımın formasını giyerse giysin; hangi partiye oy verirse versin herkes örgütlenmiş durumda. Ben de sesimi haykırmak için Taksim’e gittim ve bu videoyu çektim. Umarım beğenirsiniz.
Gerçekten çok duygusal anlar yaşıyoruz. Herkes birbirine yardım eli uzatıyor. Hatta eskiden görünce görmemezlikten geldiğimiz, yanından hızlı hızlı geçtiğimiz travestiler bile evlerini direnişçilere açıp yardım ediyorlar. Doktorlar bedavaya tedavi ediyor, ülkenin 4 bir yanından Gezi Parkı’na yiyecek ve içecek yardımı geliyor. Hepsini anlatmama gerek yok aslında… Biliyorsunuz. Ve maalesef bunları hala yayın akışını bozmayarak Survivor ve 90 dakika süren TV dizileri ile yayınını sürdüren televizyon ve gazetelerden çok Facebook, Twitter ve Instagram gibi sosyal medya mecralarından biliyorsunuz. Halbuki doğal afet, çatışma, savaş gibi olaylarda normalde kanallar yayın akışlarını durdurarak canlı yayınlarla olay yerine bağlanırlardı eskiden… Çok iyi hatırlıyorum, CNN Türk’te spor servisinde çalışırken olağanüstü bir hal olduğunda spor bültenini çıkarırlardı, VTR yapmazdık. Çünkü tek bir olaya odaklanırlardı ama bu kez, üstelik en çok gereken zamanda böyle olmadı. Çünkü AKP, TV kanallarının büyük bir çoğunluğunu da eline geçirdi. İyi ki artık televizyoncu değilim, yoksa utanırdım kendimden. Hepimiz her gece dua edelim. Allah, din istismarı yapanların sonunu getirsin ve ülkemiz eski aydınlık ve özgür günlerine dönsün. Aslında basit bir video tanımı yapacaktım ama klavyeye parmağım değdiğinde bir anda içimi döküveresim geldi. Türk bayrağımız her zaman dalgalansın. Atatürk resimleri her zaman okulların duvarlarında olsun. Milli Bayramlarımızı bile yok hava soğuktu, yok bilmemneydi falan diye çeşitli bahanelerle kutlamamızı engelliyorlar. Şu an sadece Taksim’de değil; her yerde tam bir bayram, şenlik havası var. Artık her gün Atatürk posterleri ve Türk bayrakları ortaya çıkıyor. Sıkıysa biber gazıyla, gaz bombalarıyla, tüfeklerle engellemeye çalışsınlar. Neyse, #direngeziparkı hashtag’li ilk videomu vimeo.com/235371469 adresinden, ikincisini ise vimeo.com/236438747 adresinden izleyebilirsiniz. Şu an izlediğiniz 3. bölümü… 13 Haziran 2013’te izlesene sitesine konulmuştur ve sadece 3 günde 40 kişi izlemiştir. Unutmadan, Atatürk’ün balmumu heykelinin yanında beraber fotoğraf çektirdiğim yaşlı teyzenin küçükkken Atatürk’ün kendisini gördüğünü belirtmeden geçemeyeceğim.
Article Categories:
Kategori Dışı
Likes:
0 
